قدمت محصولات غذایی سیبو به سال ۱۳۶۵ بازمی گردد، اما پیش از آن مدیر این شرکت کار خود را از زیرزمین منزل‌اش آغاز کرده بود. آنچنان که خود می‌گوید وقتی برای تحصیلات عالی به آمریکا رفته بود، با اطلاعاتی که در زمینه سس سفید هنگام تحصیل یافته بود، در سال ۱۳۴۸ تولید این چاشنی را در کشور، با راه‌اندازی کارخانه سیبوموند به مرحله اجرا گذاشت. کار در ابتدا با یک همزن و یک کارتن روغن در زیرزمین منزل شروع شد و برای نخستین مرتبه در ایران سس مایونز به بازار آمد.
آن روزها وقتی یکی از رستوران‌های معروف تهران ۲ کارتن مایونز سفارش داده بود، شادی مدت‌ها در وجودش موج می‌زد. پس از مدتی، زیرزمین به کارگاه کوچک ۳۰متری در منطقه یوسف آباد تبدیل شد و این آغاز یک حرکت بزرگ بود. مهم‌ترین ویژگی‌های سیبو، نگاه به آینده و پشتکار بود تا بتواند این کار کوچک را به صنعتی بزرگ تبدیل کند.
تلاش‌ها به ثمر نشست و مردم با سس مایونز آشنا شدند و همین موضوع سبب افزایش فروش سس دیاموند گردید. توجه عموم به مایونز روز به روز بیشتر می‌شد و سس دیاموند هر روز شناخته‌تر و محبوب‌تر می‌شد.
سیبو معتقد بود که باید همواره کیفیت را حفظ کرد و نوآوری را سرلوحه کار قرار داد. بر اساس همین تفکر سس کچاپ در ایران توسط این شرکت در سال ۱۳۴۹ به دست مردم رسید و یک سال بعد سس اسپاگتی تولید شد و سپس پنیر پیتزا روانه بازار شد. بدین ترتیب سس مایونز، سس کچاپ، سس ماکارونی و پنیر پیتزا برای نخستین مرتبه توسط «سیبو» در ایران تولید و ارائه شده است.
سیبو نخستین شرکتی بود که از ظرف شیشه‌ای به جای قوطی فلزی برای عرضه خیار شور در سال ۱۳۵۶ استفاده کرد. هر چند در ابتدا با مخالفت شدید وزارت بهداری و موسسه استاندارد مواجه بود، اما برای نخستین مرتبه رب گوجه فرنگی نیز در سال ۱۳۵۸ با ظرف شیشه‌ای به بازار عرضه شد.
«سیبو» در این دوره سعی دارد با توسعه کارآفرینی و نیز تکیه بر دانش روز و نگاه به افق‌های دور، بتواند سهمی بسزا و اثرگذارتر از گذشته، در ارتقای سطح سلامت و تغذیه جامعه داشته باشد.
آنچه که نام «سیبو» را نه تنها ماندگار کرده بلکه راه خود را در فراسوی مرزها گشود، ثبات در کیفیت و عرضه محصولات تازه از بهترین مواد اولیه و رعایت استانداردهای فراملی است.
امروز نام «سیبو» برای مصرف کنندگان آرامش خاطر به همراه دارد و خوشنامی آن دسترنج بیش از سی سال تلاش مستمر است.